{:nl}

7 augustus Noëlla, Celyne en Mart

Goedemorgen, het is 6 uur! Tijd om je bedje uit te kruipen. Na een lekker ontbijtje zaten we half slapend in het busje, op weg naar het Regenboog Project.

Eenmaal op het project gingen Noëlla en Mart bezig met de voorbereidingen van het kinderwerk, en de rest ging bezig met het verven. Toen we bezig waren kwamen we er al gauw achter dat de verf op was, en dat we al snel vastliepen. Ook bij het kinderwerk liep het niet zoals gepland. De stress liep op, en alles ging steeds een stukje minder goed. Uiteindelijk ging het allemaal goed, en hangen de creaties mooi in het lokaal. Wat erg leuk was om te horen dat veel van de kinderen zeiden: “Ons lokaal wordt baie mooi gemaak. (baie is heel). Ome Klaas was heel lang weg dus we zaten allemaal niks te doen, en we mogen ook niet zo maar dingen doen. Wij moeten ons daar aan aanpassen, en doen zoals de Afrikanen doen, dus veel pauze en weinig werken. Toen onze grote vriend Ome Klaas terug was werden we allemaal weer aan het werk gezet. Verven, rotte kozijnen schoonmaken L en schuren. Na de drukke werkdag werden we weer opgehaald door Ton en Antoinette. We kwamen aan bij ons fijne plekje en we hadden tijd voor ons zelf. We hebben lekker gelezen, spelletjes gespeeld en genoten van het zonnetje. Voor dat je het weet breekt de avond al weer aan, en konden we genieten van het ontzettend lekkere echt mega kei lekkere eten van ons lieve kokkie Irene. Het word al laat dus we kruipen gauw in ons bedje. Morgen al weer onze laatste ‘echte’ dag. Slaap lekker

[wpbgallery id=3719]{:}{:gb}

August 7th Noëlla, Celyne en Mart

Good morning, it’s 6 o’clock! Time to crawl out of bed. After a nice breakfast we sat half asleep in the van, on our way to the Rainbow Project.

Once on the project, Noëlla and Mart were busy preparing the children’s work, and the rest was painting. When we were busy we soon realized that we ran out of paint, we got stuck. The children’s work, it did not work as planned as well. The stress went on, and everything went wrong. Eventually everything went well, and the creations  hang proudly in the room. What was very nice to hear that many of the children said, “Our room is made very beautiful. Ome Klaas was gone for a long time so we were not doing anything, and we cannot do things on our own. We need to adjust to that, and do as the Africans do: have break and little work. When our great friend Ome Klaas returned, we were all set to work again. Paints, cleaning and sanding rotten windows. After the busy working day we were picked up again by Ton and Antoinette. We arrived at our nice place and we had time for ourselves. We read, played games and enjoyed the sunshine. Before you know, it was evening again and we could enjoy the incredibly delicious  food from our lovely cookie Irene. It’s getting late so we soon went to bed. Tomorrow is our last ‘real’ day. Sleep tight

[wpbgallery id=3719]{:}