Onder leiding van Dorothy ging een twintigtal kinderen mee naar Griekwastad. Van die 20 waren er 3 jongens in de leeftijd van 16,17 jaar bij als een soort begeleiding.

Dorothy had een aanbod gekregen om met de kinderen naar Griekwastad te gaan met een overnachting en de volgende dag een bezoek aan grotten.
Dorothy had zelf geen idee wat haar te wachten stond.

Op 2 plekken verzamelden zich de kinderen met hun bagage (tas en beddengoed). Op de derde plek kwam niemand; we wachten, informeerden, reden een rondje….en tenslotte reden we weg.

Ton had vanuit Eye For Others aangeboden om met de bus te rijden en Oom Klaas, Demi en ik gingen mee ter ondersteuning en om een ervaring op te doen.

Er is 3 x overgegeven tijdens de rit van 2 uur. Ze mochten in de bus niet eten en drinken, want de bus moest schoon blijven, dat is jammerlijk mislukt!

Toen we aankwamen keken we onze ogen uit. Een lange doorgaande weg, met aan de linkerkant ons verblijf, aan de rechterkant een benzinepomp met een klein shopje en verder….verder niets! Het verblijf was zodanig dat het leek of de postkoets net weg was en Lucky Luke de Daltons weer eens achterna zat. Wanneer het niet is zoals het moet; dan moet het maar zoals het is…! Dus de grote zaal werd voorzien van 6 stapelbedden waar de kinderen overdwars bij elkaar sliepen; Dorothy, Junes, Jessica; oom Klaas, Ton; en Demi en ik hadden een eigen kamer…

Ton had beloofd voor het eten te zorgen, Demi en ik hadden benodigdheden voor macaroni gehaald. We hadden 2 warmhoudplaatjes waarop alles warm moest worden. De kinderen zaten al in pyjama toen het eten klaar was. Dorothy vroeg waar het zout was…? Ik moet zelf ook zeggen dat het niet helemaal smaakte zoals gehoopt, maar ja..

De vrouwen gingen naar hun eigen kamer en oom Klaas en Ton ook. Demi en ik besloten nog op de slaapzaal te kijken en kletsen. Gewoon over muziek en over school. Het was best gezellig. Ook de kleinere kinderen kwamen er soms even bij zitten. Toen gingen ook wij maar naar onze kamer. Brrrr wat een koude nacht, met al onze kleding aan in bed gestapt en vooral niet meer bewegen. Ik moest toch nog naar de(die) wc, had gisteren het boek van Trevor gelezen die een autobiografie heeft geschreven en hij benoemde een wc gebeurtenis…zo voelde het voor mij ook; ik begreep precies wat hij beschreven had; alleen was dit een wc pot en bij hem een gat in de grond, de rest was echt hetzelfde. Het lukte mij niet om in slaap te komen. De volgende dag zat ik dan ook om 7.30 uur startklaar om te vertrekken.

Dorothy zorgde voor de broodjes voor de kinderen. Ik had alles op tijd voor hen klaar staan. Zelf at ik een sinaasappel en dronken oom Klaas, Ton, Demi en ik koffie bij het shopje aan de overkant.
Alles weer ingeladen in het sleepwagentje en iedereen de bus in…op weg naar de grotten!

We keken weer onze ogen uit….een grot (lees afdak van berg) waar nu 1 of meerdere zwervers wonen. Er stond een bed en veel afval, zelfs waterkokers en een koelkast; hoe hebben ze het in hemelsnaam daar gekregen?! Na de fotosessie liepen Demi en ik alvast de weg wat verder af, de groep volgde ons. We zagen verderop een soort mozaïk van de tegels die ze afgeslagen hadden van de berg. Best mooi om daar een vloer van te maken, misschien wordt het ook wel opgehaald en doen ze er iets mee. Dit was duidelijk door mensenhanden gemaakt en neergelegd.

Elk nadeel heeft zijn voordeel: we zaten snel in de bus voor de terugreis…en gingen we eten bij Wimpy! Wat een feest, hamburger en milkshake en een ijsje toe.
16.00 uur werden ook wij afgezet op het project; de afwas doen we morgen wel…….

Groetjes Esther

Fotoalbum