Blog 14 augustus

Als we vanmorgen om 9.00 uur aankomen bij ma Modupie hangen er gordijnen voor de werkruimte. Vandaag gaan we de ruimte openen. Hier hebben we naar toe gewerkt.

We mogen er nog niet in kijken, af en toe hoor je wat gegiechel, maar we gaan eerst een draai maken langs de huizen van de vrouwen. De vrouwen van deze groep hebben bijna allemaal een stenen huis. Je ziet echt een groot verschil met de meeste shenties. De huizen zien er mooi uit, ze zijn er trots op.

Daarna gaan we weer naar ma Modupie om de ruimte feestelijk te openen. Als de gordijnen open gaan zien we een mooie ruimte, gordijnen tegen de muren aan, bloemen en alle sjaals die ze al gebreid hebben.

We onthullen ook de handen die we van hout hebben gemaakt en Esther geeft het schilderij wat ze heeft gemaakt en de kussens met onze namen erop.

Met elkaar staan we in een kring hand in hand en oom Klaas dankt God voor dit moment en voor de werkruimte. Met hem bidden we om zegen over het werk van de vrouwen, zodat het de gemeenschap mag opbouwen. Een mooi en bijzonder moment wat we afsluiten met het zingen van There’s no one, there’s no one like Jesus.

Ik realiseer me dat wij nu ook afscheid nemen van de vrouwen. Voor ons is het vandaag de laatste dag in de gemeenschap. Esther, Demi, Melanie en Bernice blijven nog wel. Ik merk dat ik in die 2 weken best een band met hen heb opgebouwd. Zien we elkaar ooit nog een keer?

We lunchen weer bij de shentie van oom Klaas en bewonderen het kippenhok.

Nadat we nog een draai door de gemeenschap maken gaan we weer naar Voorspoed. Dat was een mooie afronding van ons werk voor de vrouwen.

We sluiten de dag af bij het kampvuur met het spelletje Weerwolven… bij volle maan…

Liesbeth

Fotoalbum