Het is zes uur en de wekker gaat. Opstaan, want er staat weer een werkzame dag voor de deur. In de keuken komt de geur van tosti’s op je af. Deze worden door enkele dames gebakken voor de lunch. We maken ons klaar en ontbijten samen.

Tegen half acht vertrekken we naar het punt waar we Antoinette weer ontmoeten. Zij neemt ons mee naar Kedi, een vrouw die in Township Ritchie woont en op haar hart heeft gekregen om eten klaar te maken voor kinderen die geen eten hebben. Bij de kinderen die zich aanmelden brengt ze eerst een huisbezoek om te zien of er echt geen geld is voor eten. Onderweg zien we kinderen in uniform naar school lopen en bij de kliniek is het alweer druk met wachtende mensen. Als we bij Kedi aankomen laat ze haar huis met trots zien en Antoinette vertelt dat Eye For Others dit mooie project gaat steunen. Hoe mooi is dit, je wordt er warm van als je ziet wat deze vrouw wil betekenen voor haar leefomgeving.  Bijzonder om even bij haar te kunnen zijn.

Daarna brengt Antoinette ons (Jené en Jeannette) naar de dames van Helpende Hande. We worden hartelijk ontvangen en ze vertellen met trots dat ze al een heel eind klaar zijn met de placemats en kussentjes. We maken nog even de laatste dingen klaar en hebben dan een mooi gesprek met de dames. Ze vertellen over hun familie en hun leven hier in Zuid-Afrika. We bedenken dat we hen nog wel op weg kunnen helpen om voor de toekomst mooie dingen te maken voor de verkoop in Nederland. We maken voorbeelden van ovenhandschoenen en pannenlappen en kinderschortjes. Ze vinden het leuk om in de toekomst weer dingen te kunnen maken. Daarnaast leggen we nog een keer uit hoe het kasboek werkt en hoe ze hun financiën op orde kunnen houden. We moedigen hen aan om veel te maken, want dat zorgt ervoor dat zij ook meer gaan verdienen. We sluiten ons bezoek af door samen te bidden voor elkaar. Hand in hand staan we daar. Ik (Jeannette) bid in het Engels, daarna één van de dames in het Afrikaans en Jené in het Nederlands. Ontroerend mooi om dit met elkaar te doen. We omhelzen elkaar en zeggen gedag. Jeroen en Mariek halen ons op om naar de andere groep te gaan bij Moving Forward.

De andere groep is weer aan de slag gegaan met het verven van de containers. Prachtig om te zien wat deze kleuren hier doen. Je wordt er vrolijk van als je hier loopt. De kinderen spelen gezellig om de groep heen. Huib en Jeroen en gaan ome Klaas helpen in zijn tuin. Er moeten palen geslagen worden om een groot net over de groentetuin te kunnen spannen. Een hele klus in de warmte van deze dag. Om half één zijn we als hele groep weer bij elkaar en we eten bij de crèche ons brood op en delen ook uit aan de kinderen. Na de lunch is het voor de kinderen een rustuurtje; mooi om te zien hoe kinderen gewoon gaan liggen slapen.

Wij vertrekken met z’n allen naar de tuin van ome Klaas om daar het net te gaan spannen. Een gedeelte is al vastgemaakt, maar het plan van ome Klaas is toch iets anders. Het moet weer los en meer aan de andere kant op de grond komen. Pffff er wordt even geslikt en we maken toch maar weer alles los en trekken het net naar de andere kant. We proberen gaten met draad te dichten. Dan komt ome klaas ook nog met een ander net, welke aan de andere kant ook nog over de palen moet. Maar we besluiten te stoppen en morgen verder te gaan. Na alles opgeruimd te hebben rijden we langs een supermarkt waar ze verse koffie verkopen en ijsjes. Nou dat smaakt best wel lekker na een dag hard werken. We rijden terug naar Voorspoed en nemen even weer wat rust.

Om vijf uur zijn we naar die Vlinder gegaan waar Antoinette verblijft. Het is een kwartier rijden naar achteren op het park waar we verblijven.  We rijden langs de dode giraffe die door de bliksem is getroffen. We gaan door een hek en zien al snel het huis: die Vlinder. Een prachtige locatie. Het uitzicht is fantastisch. We gaan daar BBQ’en met elkaar.

Al snel wordt de bbq aangestoken en we kijken uit naar een heerlijke maaltijd. Dan gaan ineens de automatische sprinklers aan, hilariteit alom. Lammert loopt snel door de sproeiers om de bbq te redden. Er worden glazen op de sprinklers gezet en de bbq is gered.

Daarna vliegen de worstjes van de Gnoe en de T-Bones om de oren. Antoinette had nog een mooie verassing voor ons. We kregen allemaal een boek met verhalen van Afrikaanse kinderen en een mok en een zeep in de vorm van een vlinder. Daarnaast kregen we ook nog een Afrikaans bijbeltje. We waren ontroerd door deze mooie dingen.

De avond werd afgesloten met een heerlijke glas wijn en het was nog lang gezellig.