Door: Esther Kelder. Coördinator Eye For Others

De hele week zijn we op het project, om het team van Moving forward te steunen. Er zijn wat wisselingen van leidsters en kinderen. Kindjes die ik vorig jaar zag, echte handenbindertjes, zie ik nu met blije gezichtjes de liedjes meezingen en zich aan de regels houden. Ze helpen nu zelfs andere kindjes die daar nog moeite mee hebben. Door omstandigheden is er nu één verticale groep, maar iedereen is lief voor elkaar en ook de kleinsten krijgen een beurt bij de activiteiten.

De Nederlandse spelletjes als stoelendans en verstoppertje (maar dan met de bal) blijven zeer favoriet. Zo gauw we ook maar met iets in onze handen aankomen, komen ze er direct bij en luisteren naar de opdracht. Voor hen en voor ons lijkt het wel “kindervakantiespel”.

Wanneer er geen kos is voor de lunch wordt er een jongen geroepen die “even” brood en sap gaat halen. We wachten geduldig, de kinderen spelen ongeduldig verder. In de groente tuin help ik oom Klaas met onkruid wieden, rijtjes maken voor het zaaigoed en het dichtmaken van die rijtjes. We zijn een echt team en ik voel me een echte “yardboy”. Oom Klaas moet enorm lachen, maar is blij dat zijn rug even wordt ontzien.

De zaadjes van de bloemetjes die we in een eerder blog hebben laten zien komen al op! Hoe Bizar. Ook hebben we wol meegekregen uit Nederland die we brengen bij “Helpende Hande” maar ook een aantal achterhouden voor de kinderen. We maken pomponnetjes met behulp van karton en vingers. Ook maken we buiten en labyrint waar ze op en onder kunnen spelen.

Groetjes Esther