{:nl}We zijn vanmorgen weer vroeg opgestaan om voedsel te delen aan ouderen. Dit deden we met Koliwé. Zij is een vrouw van eind 60 die het eten grotendeels betaald van haar eigen pensioen en wat groenten krijgt van een plaatselijke blanke boer. Respect voor wat zij allemaal vrijwillig doet! Wij kwamen binnen in een soort keuken met grote pannen met voedsel. We hebben haar geholpen met brood maken. Dit koken ze in blikken in een grote pan. Zo hadden wij dat nog nooit gezien. We voelden ons eerst even flink in de weg staan maar na een poosje kregen we allemaal een taak. De één deed het brood in een bak, de ander schepte er aardappels bij en weer een ander, rode kool. Zo hadden we een heleboel bakjes vol.

Oude mensen kwamen deze ophalen maar er moesten er ook veel weggebracht worden. Telkens ging weer iemand met de vrijwilligers mee om het voedsel uit te reiken aan een opa of oma. We hebben dit allemaal als best heftig ervaren. We kwamen bij een oud mannetje die de hele dag in bed ligt, heup gebroken en broodmager is. En dan de stank die er hangt…. vreselijk. We dachten dat het alleen maar ouderen waren die we eten gingen brengen. Maar in een huisje zat ook een jonge meid die haar benen niet meer kon gebruiken. Het was heel pittig om te zien dat zij er op haar jonge leeftijd al alleen voor staat. Hoe mooi dat Koliwé er ook voor deze mensen is!

We hebben ook veel kindjes gezien die zomaar wat op straat rondhingen, in plaats van dat zij naar school gaan. Een jongen en een meisje van 8 en 9 jaar spraken we aan. Al spelend kwamen we erachter dat zij slachtoffer waren van huiselijk geweld. Schokkend om hun verhaal te horen. Maar het was bijzonder om met hen te dansen en te zingen.

Op de terugweg zijn we nog langs een kinderdagverblijf geweest. Het was hier echt super goed geregeld!

Vanmiddag zijn we druk geweest met oliebollen bakken en ballonen opblazen.  Dit allemaal voor de feestelijke opening van de blindenopvang, morgenochtend.

Esther: Wat geweldig dat er vrouwen als Koliwé bestaan die samen met Ton blijven dromen van een bejaardenhuis in Ritchie.

Marije: Toen het meisje terugkwam en mij een knuffel gaf zei ze ‘ek is lief vir jou’. Daar krijg je een warm hart van!

Daphne: Die 2 kindjes.. vergeet ik nooit meer!

[wpbgallery id=4116]{:}{:gb}We got up early this morning to distribute food for the elderly. We did this with Koliwé. She is a 60-year-old woman who mostly pays the food from her own pension and some vegetables from a local white farmer. Respect for what they do! We entered sort of a kitchen with large pans with food. We helped her to make bread. The bake bread in cans in a large pan. We have never seen this before. We found our self  a burden, but after a while we all got a job. One did the bread in a can, another one pelt potatoes and another red cabbage. In the end we had a lot of bowls full.

Old people came to pick it up, but some food  had to be delivered. Every time someone went with the volunteers to reach out to a grandpa or grandmother. It was quite an experience. We came to an old male who is in bed all day, he had a broken hip and was very skinny. And then smell …. horrible. We thought it was only the elderly we were eating. But in a house there was also a young girl who could not use her legs anymore. It was very confronting to see that she already stands alone at her young age. How beautiful that Koliwé takes care of these people too!

We also saw a lot of kids who were just walking around the street instead of going to school. We spoke to a boy and a girl aged 8 and 9. We found out that they were victims of domestic violence. Shocking to hear their story. But it was special to dance and sing with them.

On the way back we have been to a nursery. It was really super well-arranged here!

This afternoon we have been busy making Dutch donuts and inflating balloons. All this work for the festive opening of the blind shelter tomorrow morning.

Esther: What a great thing that there are women like Koliwé who continue to dream with Ton of an elderly home in Ritchie.

Marije: When the girl returned and gave me a hug she said “I love you”. This is when you get a warm heart

Daphne: Those 2 kids .. I never forget!

[wpbgallery id=4116]{:}