11 juli 2017 Arnold

Vandaag stonden er drie projecten op het programma: in een township werden twee shacks opgeknapt, in een ander township ging een shack volledig tegen de vlakte en werd opnieuw opgebouwd en er was een vuilnisproject.

Vuilnisproject

Bij het vuilnisproject kregen de kinderen uit het township een vuilniszak en kregen ze de opdracht om afval te verzamelen. Een volle afvalzak konden ze later ruilen voor wat ‘regenboog’muntjes. Bij de school konden de kinderen de muntjes omwisselen voor wat spulletjes zoals een rugzak, een broek, een trui, pennen, kleurpotloden of wat eten. Er was een busje geregeld om de kinderen en hun afvalzak te vervoeren naar de school en terug. Dat was het plan, maar het liep anders…

Gerekend was op 40 kinderen, maar er kwamen er  meer dan  300. Toen we dit vertelde aan de organisator was haar reactie: “You are joking”. Een grote optocht van kinderen liepen achter ons aan, we zagen niet eens het einde van de stoet. Tinne was zo slim om niet zelf de vuilniszakken uit te delen, maar dat aan de leiding over te laten. Een goede zet ! Als hyena’s vlogen de kinderen op de zakken af om er een te bemachtigen. Voor de eerste bocht waren we al door alle vuilniszakken heen. Het duurde een uur voor we nieuwe hadden. Uiteindelijk wilde ieder kind mee met de bus naar de school, zodat zelf op de vuilnisbelt vuilnis werd verzameld om de zak vol te krijgen. (Dat was nu net niet de bedoeling) De bus moest twee keer rijden om alle kinderen te vervoeren. (150 kinderen in een bus van 50 ! ) De volle zakken paste vanzelfsprekend niet in de bus. Die lieten we achter om later met een trailer op te halen zodat het gerecycled kon worden.  Een goed plan, maar voordat de trailer aankwam had iemand die vuilnis al in de fik gestoken. We hebben slechts een gedeelte kunnen redden. Maar de dag was nog niet om. Wat moesten we met 300 kinderen op de school? We hadden niet genoeg spullen om te geven en niet genoeg eten. De organisatie heeft toen nog wat brood gehaald en zijn we op de Hollandse efficiënte manier te werk gegaan: aantal mensen broodsmeren, limonade maken uitdelen en lege bekers verzamelen. We hebben in ieder geval iedereen te eten kunnen geven. Een lolly voordat ze terug de bus in stapten, maakte voor de kinderen veel goed.

Shacks opknappen

We zijn door het oog van de naald gekropen. De organisatie had een trailer met alle materialen geregeld, maar tijdens de trip vanaf de school naar het township werd de trailer aangehouden door de politie. De banden van de trailer waren te glad, de wielen moesten verwisseld worden. Wielen verwisselen duurt daar minsten 3 uur. We moesten nog 5 minuten rijden naar onze bestemming. Regels zijn regels. Gelukkig reden achter de trailer 2 Eye For Others busjes. Ton kende een van de agenten en zei dat we bezig waren met het helpen van de gemeenschap. Toen was het snel geregeld: de trailer mocht doorrijden, waarna we konden beginnen aan het opknappen en opbouwen van de shacks. Dit maakte diepe indruk op leerlingen. Het was in het armste gedeelte van Ritchie. Ook dit trok veel bekijks en voor we het wisten werd onze aandacht al weer opgeslokt door de kinderen uit het township. Dit leverde ook vandaag weer prachtige foto’s op.

Wat een dag ….

Fotoalbum