{:nl}Lieve allemaal,

Vandaag hebben we voor het eerst kinderwerk gedaan in het township(krottenwijk) Rietveel. Het plan was om juist de kinderen die NIET naar school kunnen op te vangen in de community-zaal, die aan de rand van de wijk staat. Om de kinderen op te halen zijn Daphne en een student (die socialworker is in deze township) het township ingegaan.

We hebben daar een half uur rondgelopen om ouders te vragen of ze hun kinderen wilden brengen bij de zaal. Sjonge, het was best heftig om hun leefomstandigheden te zien. Kleine kinderen die op blote voetjes door het glas rennen. Moeders die broodmager zijn en een schare kinderen om zich heen hebben. Kerels die rondhangen en je soms bijna de kleren van het lijf kijken en naar je fluiten.

Toen we terugkwamen en een poos hadden gewacht, hadden we een flinke groep kids bij elkaar. We zijn begonnen met zingen en ze deden allemaal enthousiast mee. Afrikaanse en Nederlandse liedjes. Met elkaar hebben we het verhaal van Noach uitgebeeld. Daarna zijn we activiteiten gaan doen.

Ondertussen werd het drukker en drukker. Op den duur konden we het haast niet meer overzien. Gelukkig hielpen een paar lieve vrouwen uit de gemeenschap ons. Uiteindelijk hebben we ieder kind wat te eten kunnen geven.

Een indrukkwekkende dag.

Gelukkig maakt lieve Irene (onze huis mama)  lekkere ‘kos’ voor ons vanavond! Dan bedenk je je weer hoe dankbaar we mogen zijn!

Esther: In Nederland hadden we allerlei ideeën bedacht om te doen met de kinderen, maar alleen al een ballon krijgen maakten hen blij. Het beeld van een meisje die stralende oogjes kreeg tijdens het zingen blijft me bij. Geluk zit echt in kleine dingen!

Marije: Zo overweldigend wat er allemaal gebeurde vanmorgen. Je ziet moeders die er alles voor doen dat hun kinderen ook wat krijgen, tot in tegenstelling de blije hoofdjes van de kinderen als ze zichzelf geschminkt en al in de spiegel zien.

Daphne: Ik kan eigenlijk niet in woorden uitdrukken hoe het er aan toe gaat in een township..

[wpbgallery id=3925]{:}{:gb}Dear All,

Today we have done children’s work for the first time in the township (riot district) Rietveel. The plan was to take care of children who can NOT attend school in the community hall, which is at the edge of the district. To pick up the children, Daphne and a student (who is social worker in this township) entered the township.

We went there for half an hour to ask parents if they wanted to bring their children to the room. So, it was a shock to see their living conditions. Small children running through the glass on bare feet. Mothers who are very skinny with  a crowd of children around them. Guys who hang around, look at you clothes and sometimes whistle to you.

When we returned and waited a while, we had a large group of kids together. We started singing and they all and they all participated in singing  African and Dutch songs. Together we have portrayed the story of Noah. Then we did some child activities.

Meanwhile, more children were coming to the hall. In the long run, we could hardly oversee it. So busy. Fortunately, a few lovely women from the community helped us. In the end, we gave every child something to eat.

An impressive day.

Fortunately, sweet Irene (our house mommy) makes delicious food for us tonight! You remember how grateful we can be!

Esther: In the Netherlands we had thought of all kinds of ideas to do with the children, but only getting a balloon made them happy. The image of a girl who received bright eyes while singing stays forever with me. Happiness is in small things!

Marije: So overwhelming what happened this morning. You see mothers who do everything for their children to get something, as opposed to the happy heads of the children as they shine and see themselves in the mirror.

Daphne: I can not really express in words what happens in a township ..

[wpbgallery id=3925]{:}