{:nl}

Woensdag 26 juli 2017 Emilie

De 3de werkdag was voor ons weer een feit. Naast het opknappen van de school zouden we ook een crèche bezoeken. Jammer genoeg was de werkdag niet voor iedereen een feit en was er niemand in de crèche aanwezig, dus ging het uitje niet door. Zo kom je er maar weer achter dat in Zuid Afrika niet veel vaststaat, maar dat er altijd sowieso 1 Afrikaan is waar wij wel onze hoop op kunnen vestigen: Ome Klaas. Een 69 jarige oude man die elke dag bij het project aanwezig is en met vol enthousiasme, geduld en trots alles aan je wilt uitleggen. Wat weer resulteert in een dag vol vegen, schrobben, trekken, schuren, plamuren en verven. Naast de bouw was er ook tijd voor het kinderwerk, waar Celyne en Jacquelien vol goede ideeën mee bezig gingen en veranderden in heuse robots (stoplichten in het Afrikaans).

[wpbgallery id=3415]{:}{:gb}

July 26th 2017 Emilie

The third working day was a fact for us again. In addition to renovating the school we would also visit a crèche. Unfortunately, the working day was not a working day for everyone, nobody was in the nursery so the appointment did not go on. That’s how you get to know South Africa is not much organized, but there is always one African we can count on: Uncle Klaas. A 69 year old man who is present at the project every day and wants to explain everything to you with enthusiasm, patience and pride. What results in a day of sweeping, scrubbing, pulling, sanding and painting. In addition to construction, there was also time for the children’s work, where Celyne and Jacqueline had some good ideas and turned into real robots (traffic lights in Dutch).

[wpbgallery id=3415]{:}