Intro

Vanochtend was het weer een koude vroege ochtend. Om 06:00 werden de meesten gewekt, maar er zijn natuurlijk altijd een paar extreem vroege uitschieters. Snel omkleden want een warm plekje is verleidelijk om te blijven liggen. Om half 7 moesten we met onze gaapkoppies richting het Goede Morgen Gesprek. Elk groepje heeft elke dag een ander onderwerp om het over te hebben. Na het GMG kregen wij weer een heerlijk ontbijt van onze lieve kookdames, brood, ei, worstjes en havermoutpap.

Vandaag ging er weer een groepje naar het township, 2 groepjes naar het kinderwerk (KW) en de rest ging weer bouwen in en aan de school.

Kinderwerk

De kinderen van het KW werden weer opgehaald door de bus. Verschillende van onze mensen gingen mee, omdat we even gingen kijken bij de gehandicaptenopvang van Kristien. Kristien hoopt donderdag naar de eerste twee lokalen van de school te verhuizen. Toen we binnen kwamen om even rond te kijken in het kleine gebouwtje, werden we vrolijk onthaald door de verschillende kindjes die erg blij waren. Ze knuffelden iedereen en werden erg blij van ons gezelschap. Toen ze ons eenmaal beet hadden, lieten ze ons dan ook met moeite los.

Na de ontmoeting met de kinders moesten we weer met de bus mee om te starten met het KW. We begonnen weer met het zingen van veel liedjes en een Bijbelverhaal. Dat ging over de 5 broden en 2 vissen. Vervolgens speelden de kinderen met spullen waar ze zelf speelgoed in zien en daarnaast met het ‘normale’ speelgoed. Alle kinderen hebben een leuke vlieger gemaakt, ingekleurd en meegenomen naar huis om alles even op te vrolijken. Aan het eind van de ochtend werd iedereen weer thuis gebracht.

Bouw

Op de bouw hebben we vandaag erg veel geschuurd en geschilderd. Raamkozijnen, de palen buiten en de bogen ertussen kregen een beurt.  Dat was dan ook aan een aantal van ons erg goed te zien! Die zaten helemaal onder de verf. De handen, het gezicht, kleding en wat al niet meer moest er onder lijden. Vragen wat diegene die dag gedaan had, hoefde dus niet, even kijken en je wist het wel. Anderen zijn verder gegaan aan het plafond. Plafondplaten werden gesneden en even later met behulp van de meest stevige, Afrikaanse, instabiele steiger geplaatst. Soms kostte dit meer/minder moeite dan een andere keer maar het resultaat mag er dan ook zijn! Zoals eerder gezegd, neemt Kristien met ‘haar’ kinderen intrek in dit gebouw. Met de helling voor rolstoelgebruikers is verder gegaan, ook hier is aan gedacht. Hoe mooi kan het zijn? Laten wij naast deze werkzaamheden vooral niet het plamuurwerk vergeten. Plamuren is nodig voor een enigszins mooi, goed en glad resultaat in en om het pand. Ook de muren werden, zoals altijd, geprobeerd verf-vrij gemaakt. We willen die natuurlijk zo snel mogelijk gaan schilderen.

Het ziet er nu al prachtig uit, nog even en dan blinkt de school ons tegemoet!

Township-solar lights

Vandaag was het aan ons team om de shacks te verlichten met een aantal solar-lights. Na een koude rit in het ‘bakkie’ (de ijspegels hingen aan onze neus) kwamen we aan. Bij één van de meest armoedige, ellendige huisjes parkeerden wij onze auto. Elke keer opnieuw is het indrukwekkend om deze troosteloze situatie te zien. Wat ons het meest raakte is de kracht waarmee sommige er ondanks alles toch wat van proberen te maken. Zo hadden we één solar light geplaatst en begon de man des huizes direct daarna zijn shack verder op te knappen. Al klauterend op de daken beseften wij meer en meer dat deze mensen  veel baat hadden bij de lampen. Elke keer wanneer wij van de daken afsprongen waren we dankbaar dat we er alleen met kleerscheuren vanaf kwamen. Na drie lampen te hebben geplaatst kwamen we bij een vrouwtje met haar kind in haar achterbuidel. We stapten daar naar binnen en zagen allerlei diploma’s en certificaten,  die van haar dochter bleken te zijn. Vol trots vertelde zij hierover en begon daarna spontaan een gesprek over het geloof met twee van  ons. Samen hebben we gepraat over haar hoop in deze omstandigheden en hoorden wij met verwondering hoe  veel vertrouwen en liefde zij had. We hebben in totaal 22 solar lights geplaatst. Waar wij ons over verwonderden en verrasten was de situatie met een oude man van 57 jaar. Hij hielp ons bij het plaatsen van een solar light bij de buren en was duidelijk blij voor hen. Er was nog één solar light over, hij maakte ons duidelijk dat hij nog iemand wist waar we die konden plaatsen. Wij gaven aan dat we de laatse bij de volgende piepkleine shack wilden plaatsen en dat ze dan op waren. Hij vond dit oké en zwaaide ons vriendelijk gedag. Het bleek dat het kleine huisje al een solar light had ontvangen eerder in de week. We liepen de oude man achterna en vroegen hem ons de shack te wijzen die hij in gedachten had. Het bleek dat dit zijn eigen shack was! Hij was ontzettend dankbaar dat er voor zijn shack, waar hij met vijf volwassenen en twee  kinderen leefde, toch nog een lamp was. Heel bijzonder om mee te maken hoe deze man in de ontzettende armoede toch eerst oog had voor zijn buren en daarna pas  voor zichzelf.

Alles bij elkaar was het weer een bijzondere ervaring!

Het eten was, zoals elke dag, bijzonder en speciaal bereid door onze geweldige ‘moekes’. Hierna hebben we met een groepje spelletjes gedaan en is de avond weer fijn afgesloten bij het kampvuur. Het was weer een super dagje!

Tekstbericht door: Carola van Voorst en Hanne van den Brink

IMG_2537 (1024x683) IMG_2736 (1024x683) DSCN7277 (768x1024)

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

IMG_2573 (683x1024) IMG_2610 (683x1024) DSCN1585 (1024x768) DSCN7309 (1024x768) DSCN7322 (1024x768)