Dumelang bagayetsu,

Ik groet jullie allemaal vanuit de taal van Setswana. Alweer een tweede week is aangebroken bij Dashia en geniet onwijs erg! Inmiddels gewend aan het huisje hier en de cultuur is lastig te begrijpen, dus dat zal ik nooit eigen maken. Het is niet de Afrikaanse cultuur, maar zij hebben een eigen cultuur ontworpen. Toch weet je steeds beter hoe hier mee omgegaan moet worden en zie ik het als een grote leerschool. Circulaire ontwikkelings versterking, zoals Eye For Others zo mooi zegt. Oftewel de ontwikkeling van Nederlanders én Afrikaners. Ontwikkelen doe ik zeker!

Tevens heb ik een Afrikaanse payday mee gemaakt. De dag begon met een heerlijke taxi rit en een allang afgeschreven auto. Ik gok dat die auto niet meer door de Nederlandse APK heen komt. Is de taxi vol? Nee, zeker niet. We gooien gewoon een zonnebloemolie-emmer (galgje) op de kop en hebben zo 3 extra zitplaatsen gecreëerd. Heerlijk volk is het ook! Eenmaal aangekomen in Kimberley wist ik niet wat me overkwam. Ik denk dat alle winkels ‘leeggewinkeld’ worden tijdens payday, zoals wij dat kennen rond de kerstdagen. Rijen dik voor de pinautomaten en iedereen haalt spullen die niet zozeer nodig zijn in hun leven. Maar we denken niet aan morgen, want nu hebben we toch geld wat we vandaag allemaal moeten opmaken? Het was een genot om hiervan deel uit te maken! Nadat we uitgeshopt waren, gingen we naar Jaya (12) haar school, omdat ze een koor wedstrijd hadden met verschillende scholen. Heel gaaf en ben onwijs trots op haar!

Ook kwam er een speciale gast op het Regenboogproject, namelijk Glen Urquhart van SA National Labour Solutions. Hij geeft gratis cursussen aan Afrikaners om hun bij te scholen in Small Business of Agriculture. Erg interessant om te zien dat er zoveel mensen zich inzetten om Ritchie te ontwikkelen. En zijn er vrijwilligers van de politie naar het project gekomen om een basketbalwedstrijd te spelen met trouwe supporters (onze Afrikaners)!

Op donderdag stond een onbekende man in de keuken, waarop Dashia hem introduceert als: ‘Dit is Victor, de eigenaar van het huis’. ‘Hallo Victor, Kylian, leuk je te ontmoeten’. Maar er zijn zoveel onbekende mensen hier in huis, door de gastvrijheid van Dashia, waarop ik niks bedenk. Dus Dashia komt naar buiten: ‘en hoe vind je het om mijn man te ontmoeten?’. Shame on me! Ik rende naar binnen en bood mijn excuses aan en deed het gladjes over! Victor, wát een sympathieke, rustige, lieve man. En onwijs goed voor zijn kinderen! Fijn om dat te zien.

Verder geniet ik nog steeds van elk detail in de Afrikaanse cultuur. Wel mis ik de groep Hollanders om mij heen, maar de Afrikaners blijven me motiveren! Wij gaan aan, want er gebeurd ongeloof veel!

Tot snel!
PS. Even een paar leuke weetjes over Zuid-Afrikaanse gewoontes:
– patat? brood? patat óp brood!
– je wast je hier met een sinaasappelnet als spons
– kinderen eten toiletpapier en het schijnt niet slecht voor je te zijn
– kinderen eten schoolbordkrijtjes, want dat smaakt zo lekker naar melk
– als er visite is, wat er altijd is, omdat ze toch niks te doen hebben, dat loop je tot de helft mee naar hun huis
– en als je ’s ochtends naar de supermarkt gaat voor de lunch, waarom dan al nadenken over het diner? We gaan na de lunch gewoon nog een keer naar de supermarkt…

PSS. Even een paar leuke woorden die exact hetzelfde zijn in het Nederlands als in het Afrikaans:
– koektrommel
– nooduitgang
– deksel
– amper

[wpbgallery id=4843]