Bike for Others fietstocht 13 juni 2015

Veertig frisse hoofden verschenen daar dan in Dordrecht aan de Groenmarkt om half 6 in de morgen. Zo ongeveer een uur daarvoor werden al deze mensen abrupt gestoord in hun rozenslaap door 1, 2 of sommigen zelfs 3 wekkers!
De dag begon vroeg maar het beloofde een hele mooi dag te worden. Een tocht van 167 kilometer, al fietsend door Neerlands mooie natuur met als eindbestemming Apeldoorn.
Om 6 uur was daar iedereen gereed om te vertrekken. Vier motoren, een bezemwagen, een heuse Amerikaanse politiewagen en de volvo voor koningin moeder van de Royal Bafokeng Nation, Mmemogolo, lieten het gas een paar keer goed horen. Na het vragen van God’s zegen voor deze dag werd door Hanno, zittende in de politiewagen, het startsein gegeven om te vertrekken!

De sfeer zat er vanaf de eerste paar meters al helemaal in; alhoewel velen toch nog wel verlangden naar een stevige bak koffie. Met een lekker tempo reed de groep richting het eerste Hollandse kenmerk Kinderdijk. Het was erg rustig in en nabij de molens; normaal staan hier bussen vol toeristen om die mooie molens op de gevoelige plaat vast te leggen voor het thuisfront.
Na het passeren van dit unieke stukje Holland werd de gang gezet na de eerste tussenstop: Nieuwpoort. Een oude vestingstad, omgeven door water en een wal, ligt daar vlakbij de rivier de Lek. Na 2,5 uur fietsen en ondertussen de 42 km gepasseerd te hebben was koffie, thee of iets fris een ware verwelkoming! Het team van de PKN kerk te Nieuwpoort stond klaar voor ons met al deze lekkernij; onze dank aan hen is zeer groot!

De tocht werd voortgezet maar dit keer deden drie personen extra mee. Niet op de fiets maar op hun skeelers! Alle fietsers vroegen zich af of dat wel mogelijk was aangezien het gemiddelde op 18 km / uur lag. Maar desondanks verliep het voorspoedig en ook al skeelerend werd deelgenomen aan deze tweede etappe!
De tweede etappe werd met name gekenmerkt door drie woorden namelijk dijk, regen en wind. Tot aan Cothen fietsten en skeelerden we op een dijk met om de haverklap een regenbuitje en daarbij de benodigde windvlagen. Om iedereen te motiveren en te ondersteunen kwam zo nu en dan een deelnemer voorbij met Haribo kikkers of gezouten pinda’s; even iets anders dan de 3 kenmerkende woorden voor deze etappe was niet verkeerd.
Om nog meer gemotiveerd te raken schalden er heuse kinderliedjes door de megafoon van de Amerikaanse politiewagen. Één nummer kwam vaak ter sprake; waarom weet niemand:
“De fiets van piet van pa is zojuist gepasseerd”
“En de wielen van de fiets van piet van pa zijn zojuist gepasseerd”
“En de banden van de wielen van de fiets van piet van pa zijn zojuist gepasseerd”

De 2e etappe had een lengte van 46 km, zeker de laatste paar kilometers van deze etappe waren lastig maar ook ontspannend; de kerktoren van Cothen was namelijk al in zicht!
In Cothen stond een team klaar van de Katholieke Parochie. Dit keer werden we welkom geheten met tomatensoep, vers belegde broodjes en koffie en thee! Nieuwe energie werd maar al te graag verorbert om daarna even uit te buiken in het zonnetje die langzaam door begon te breken.
Na de maaltijd en het uit buiken was het tijd voor de mededelingen. Tot in details werd vermeld hoe de aankomst in Apeldoorn moest gebeuren (velen konden er nog niet over nadenken, 80 km moest nog volbracht worden). Tevens sprak moeder koningin Mmemogolo haar dank uit naar de fietsers en skeeleraars voor de inzet en motivatie die zij toonden voor het vrijwilligerswerk in Zuid-Afrika.

De derde etappe werd gestart. Heel het dorp Cothen moest dat weten dus met luid getoeter, gepingel van bellen en gejuich reed Bike for Others het dorpje uit. Het energieniveau vierde hoogtij op de route richting Voorthuizen. Een kleine 60 meter stijgen op de Utrechtse Heuvelrug deed dit niveau niet veranderen. Een zonnetje, gezellige gesprekken onderweg en zo nu en dan een meezinglied deed de tijd en de kilometers vliegen.
Was iedereen in de ochtend nog gewend om langs kilometers water, rivieren en bruggen te fietsen; nu werden het heuvels, bossen en bomen en op een gegeven moment om de 500 meter standbeelden in de vorm van een kip. Barneveld had zich aangedaan en dat moest zij weten. Recht door het centrum fietste de groep richting het dorp naast Barneveld namelijk Voorthuizen.
De zon verwelkomde iedereen in Voorthuizen met haar geweldige stralen. Tevens keek ze toe hoe iedereen gretig de tanden zette aan een beker koffie of fris. Niet alleen de zon, ook de bezoekers en inwoners van Voorthuizen wisten niet wat hen overkwam. Veertig fietsers, een stel motoren en diverse vlaggen was blijkbaar niet een alledaags ritueel in dit rustige Veluws dorp.
Tijdens deze stop, na 3 etappes gehad te hebben, kwam ook het droevige nieuws dat de Amerikaanse politiewagen het had begeven. Het gas was op en de benzinemotor werkte niet meer. Het huilen stond de fietsers nader als het lachen want waar was hun liedjesmotor nou gebleven?

Weldra, 4 uur in de middag ondertussen, werd het laatste startsein gegeven. Op naar Apeldoorn!
Een laatste tochtje van 40 km langs de kleine ‘durpies’ die op de Veluwe welgeteld zijn. Kootwijk, Harskamp, Wekerom of Assel; het kan allemaal. Ook hier bleven de wielen doorgaan; ondanks dat er al 120 km achter de rug was had niemand een haar op het hoofd die er over nadacht om te stoppen. Zelfs in de omgeving van Apeldoorn, toen heuvels en dalen ons welkom heetten, bleef de motivatie hoog. Daarentegen daalde het energiepeil maar met nog een paar laatste kilometers voor de boeg deerde dat niet.
Precies om 6 uur in de avond kwamen daar de borden van het sportpark Apeldoorn in zicht. Nog een laatste rondje om de parkeerplaats en weldra was daar het eind van de 167 kilometer lange route. We hadden ons doel bereikt! Wow, ongelofelijk, we zijn in Apeldoorn!! Daar waar we vanmorgen in alle vroegte nog de slaap uit onze ogen wrijfden in Dordrecht staan we nu met beide voeten op de grond in Apeldoorn.
De twee keer in details uitgelegde finish ceremonie werd prachtig volbracht. Links en rechts van de weg stond iedereen met de fietsen in de hand en het voorwiel omhoog. De motoren, de bezemwagen, Moeder Koningin, projectleider Ton van der Smit en skeeleraar Anneke van der Gouwe liepen door de erehaag van fietsers richting de wethouder van financiën van de gemeente Apeldoorn.
Na een toespraak van de wethouder, projectleider en Moeder Koningin was deze ererit ten einde.

Na een mooie groepsfoto en een heerlijke opfrissing werd de dag afgesloten met een uitgebreide BBQ en mooie gesprekken rondom de tafel!

De hele groep!