Maandag ben ik bij Natascha wezen kijken. Ze geeft danslessen aan jongeren uit de gemeenschap. Het is super tof om te zien hoe blij de kinderen zijn met de lessen en het niveau wat ze behalen. Ze oefenen voor een danswedstrijd. Natascha is een meid waar ik echt respect voor heb. Ze is midden twintig en zet zich vollop in voor de gemeenschap, op alle gebieden zolang het voor de jeugd en hun toekomst is. Zie Filmpje.
Dinsdag hebben we boodschappen gedaan met Koliwhe. Koliwhe is een vrouw die leeft op haar pensioen die ze heeft opgebouwd door te werken. Dit pensioen gebruikt ze niet voor zichzelf, ze kookt 3x per week voor 200 andere ouderen die geen pensioen krijgen. Vandaag gaan we samen met haar naar boer Johan om wat groentes te krijgen. Deze sponsort boer Johan voor haar. Daarna zijn we naar de winkel geweest voor rijst en kip, dit is gesponsord vanuit Eye For Others. Normaal koopt Koliwhe dit zelf. Zoals ze het zelf zegt heeft God haar de taak gegeven om voor de andere ouderen te zorgen, door deze taak uit te voeren doet zij wat Jezus van haar vraagt; Liefde en zorg voor anderen.
Woensdag om 5:30 ging de wekker want we gaan vandaag Koliwhe helpen met koken. Voor 200 man koken in grote pannen is me nogal wat. En zij doet dit 3x in de week… vaak doet ze dit met 1 à 2 anderen maar ook wel eens alleen. Normaal kunnen de mensen uit de gemeenschap een portie op komen halen. Maar omdat wij gekookt hebben zijn we bij de mensen langsgegaan om een praatje met ze te maken. De meeste oude mensen wonen met de hele familie in een huisje (+/- 8 man). Vele oudere mensen zijn gehandicapt, ze kunnen bijvoorbeeld niet meer lopen of zijn blind etc. Ook was er een vrouw die HIV positief is (dat komt hier trouwens veel voor) en je kon gewoon zien dat haar energie uit haar was gezogen.
Nu ik hier 6 weken zit merk ik wel dat dit voor mij normaal begint te worden. Daarom schrijf ik ook minder blogs omdat ik zo gewend raak aan de dagelijkse dingen terwijl ze nog zo bijzonder zijn…desalniettemin geniet ik op en top. Want naast alle nare dingen is elke dag nog een feestje om hier te zijn. Vandaag hebben we weer een ouder aan het lachen gemaakt door alleen maar eten voor hen te maken. Wat is het leven toch simpel, en oh wat geniet ik hiervan.
Geef een reactie