Op woensdagochtend gingen we een kijkje nemen bij de ‘breiclub’ Helpende Hande. Deze groep, opgericht door Eye For Others, bestaat uit enkele vrouwen die enkele dagen in de week samenkomen om te handwerken. Zij maken onder andere kleding en gebreide of gehaakte poppetjes. Het was erg leuk om met hen kennis te maken en
Maandag mochten we na een druk, maar leuk en leerzaam weekend weer naar het project. De zon scheen en daar genoten we na een koud en regenachtig weekend des te meer van. Deze keer ging Janneke naar de oudste groep en Annelie naar de jongste. Bij de oudste groep werd het schrijven van de
Woensdag waren we weer een dag op het project. In de oudste groep observeerden we eerst, waarna we met Janine de observatie bespraken. We vertelden wat er allemaal al goed ging, zoals rustig praten. Ook bespraken we waar ze nog aan zou kunnen werken en op welke manier ze dat aan zou kunnen pakken.
Dinsdag begon de pre-school weer om 9.00 uur, dus trokken wij rond 8.45 uur de deur achter ons dicht om naar het project te lopen. Terwijl Esther de voetstappen van beton ingroef (waar even later tijdens de pauze leuk mee gespeeld werd), observeerden wij de klassen. Janneke keek bij de jongste groep en Annelie
Zondag zijn we met Esther naar oom Klaas gelopen. Hij nam ons in zijn bakkie mee richting de rivier. Dat was al een ervaring op zich. Wij zaten in de kofferbak op een matras en werden door Ritchie gereden. Tussendoor stopten we soms omdat Esther nog even oude bekenden wilde zien. Ook haalden we
Woensdagmiddag zijn we na een reis van meer dan 24 uur eindelijk op onze bestemming in Zuid-Afrika gearriveerd. We zijn hartelijk ontvangen op het buitenverblijf genaamd ‘de Vlinder’, waar we daarna tijd hadden om te rusten en te genieten van de omgeving. Donderdagochtend reden we met Ton en Esther naar het project in Ritchie.
Er zijn veel mensen die weten dat mijn hart hier in Ritchie ligt. Vanaf juli 2018 ben ik verkocht aan dit dorp in Zuid-Afrika. En natuurlijk help ik met liefde mee bij de projecten van Eye For Others. Zo ook weet mijn tandarts dit. Tandartsenpraktijk Loenen vindt het zo mooi, wanneer ik zo overtuigend,
Hoewel overdag de temperatuur stijgt naar zo’n 22 graden, is het op de avonden (en dus ook de ochtenden) best koud. Sommige kinderen komen dan ook dik gekleed aan; sommigen ook in korte broek. “Hoekom het jy ’n kort broek aan, Junior?” “Dis wat my ma gedoen het.” Daniel zorgt ervoor dat de heaters
We zijn alweer een aantal dagen verder. Het valt op dat ze wel willen, maar (nog) niet weten hoe. Ze lijken van mij toch het voorbeeld te verwachten, maar laten mij ook keer op keer ervaren dat dit Zuid-Afrika is. Voor hen betekent het dat ik als blanke de leiding heb en het enige
Als afscheid van het schooljaar kregen we van de directeur een mooi boek: De vijf talen van de liefde van kinderen; van Garry Chapman en Ross Cambell. In het vliegtuig begon ik gelijk met lezen en kwam al vrij snel tot de conclusie dat dit precies is waar het hier bij het project om
