Locatie: Heerde, aanvang: vrijdag 8 juni 17.00 uur, meenemen: slaapzak, luchtbed, warme trui, regenjas, aantrekken: werkschoenen en kleding dat vies mag worden. Wat zullen we gaan doen? Voor Eye For Others een weet, voor ons een vraag. Niemand wist wat hij/zij kon verwachten, maar we gingen er met veel zin heen.

Het was zover, vrijdag 8 juni om 17.30 uur was de groep een groep. Welkom allen, mijn naam is Ton van der Smit, oprichter van Eye For Others samen met Antoinetta Knapen en wij gaan jullie een mooi weekend bezorgen. Mijn naam is Tanja, Inger, Johan, Jack, Esther, Demi, Wesley, Evelien, Demi, Marit en Kylian. Als eerste mogen jullie je telefoon in de desbetreffende bak gooien en mogen jullie je eigen slaapgelegenheid: een bivak, maken! De dag begon met een stukje theorie over problemen en geen zorgen daarover maken, een mooi gezegde van Kenedy, ik en betrokkenheid en verwachtingen en waarderingen. De groep werd vervolgens in tweeën gesplitst, namelijk de ‘jongeren’ en de ‘ouderen’. De jongeren kregen de taak om een heerlijk avondmaal voor te bereiden met ingrediënten die ter beschikking waren. De ouderen kregen de taak een spel te organiseren, noch bekend, noch gespeeld. Dit was een prachtig begin van het trainingsweekend en een prachtige afsluiter van de dag.

De zaterdag begon met een Goede Morgen Gesprek (GMG) om 07.00 uur ’s ochtends. Om vervolgens een heel bijzonder Afrikaans ontbijt te eten; milipap, braadworst en een prutteltje (?). Vol energie startten we de dag met een spel waarbij ‘trust’ en ‘keep in mind’ de rode draad waren. De bedoeling was om een bouwwerk te maken in teams wat de lokale bevolking graag zou willen zien, zonder dat de lokale bevolking zegt waar behoefte aan is. Na het maken van dat bouwwerk, werd de groep geblinddoekt en geleid naar het andere bouwwerk door bomen en bos. Esther heeft een litteken als herinnering aan dit spel overgehouden. Vervolgens was het de kunst om datzelfde bouwwerk op de andere plek, geblinddoekt te maken. Jack, je zou bijna bij de Olympische Spelen aan de slag kunnen! Na een kleine koffie pauze, werden we het bos in gestuurd met een groepslid naar eigen keuze. Na een kleine aflevering ‘Vermist: Kylian en Demi!’, werd ons gevraagd 24 belangrijke benodigdheden in het leven van een kind op te noemen. Zo gezegd, zo gedaan. Toen moesten we blokken bouwen in een piramide met de 24 benodigdheden in het leven van een kind van ‘belangrijk’ naar ‘minder belangrijk’. Hier kwamen hele mooie gedachtes en verhalen uit. Aan de hand van het blokken spel, mocht de schilderjas worden aangetrokken om de gedachte de vrije loop te laten gaan. Daarna werd je wederom het bos ingestuurd, dit keer met een groepslid die werd toegewezen. Aan het einde van de boswandeling werd gevraagd je partner iets blijvends te geven wat voor altijd zal herinneren aan het gesprek in het bos. Bedankt Tanja voor het mooie verhaal bij de bloem en bedankt Evelien voor de levensbetekenis van een dennenappel. Antoinetta had heerlijk spaghetti gemaakt en we sloten de dag af met een prachtfilm van een projectreis uit 2010. Ton, blijf tijd vrijmaken voor het in beeld brengen van waar jij je voor in zet, je doet het goed!

De laatste dag was aangebroken en begonnen de dag wederom om 07.00 uur met een GMG, maar dit keer met een Hollands ontbijtje. We startten rustig op en vertrokken in onze oranje polo’s naar Het Kruispunt, een kerk in Apeldoorn. Het was een prachtige dienst, met mooie muziek en mooie woorden en vervolgden onze wegen weer terug naar de scouting. We evalueerden het weekend, waarbij we gelachen en gehuild hebben. We keken terug op een weekend waarbij we weer met beide benen op de grond zijn gezet en kunnen met zekerheid zeggen dat de groep zeer hecht is en zonder deze groep het weekend niet zo mooi had kunnen zijn. Ik wil iedereen in het bijzonder bedanken, jullie zijn stuk voor stuk fantastische mensen en we gaan het geweldig maken in Zuid-Afrika.

Tot snel en veel liefs,

Kylian

Fotoalbum